Als ik aan Rotterdam denk dan gaan mijn gedachten over havens

Bewegend water dansende meeuwen aankomst en vertrek

De geur van schepen malende golfslag

Bolders aan de kade littekens dragend van de talloze schepen

Containerschepen zwoegend over de Maas

Ranke slanke zeilschepen rustig ze hebben geen haast

Hijskranen hun armen gestrekt naar boven

Beweging naar vermogen

Lossen laden een mens heeft nooit genoeg

Beweging staal ijzer hout een chorografie in cadans

Draaiende bruggen stijgend dalend op het geluid van snerpende bellen

Hefbomen als soldaten in gelid

Fietsers auto’s motoren wie gaat als eerst

Een stoet van rouwende naar die laatste plaats

Daar eenmaal aangekomen zwijgt Rotterdam

Daar tussen eeuwenoude bomen waar de zangvogel heerst

Serene stilte op de achtergrond aanwezig geruis

Eerbiedig buigende bomen dit is hun plaats

Ook dit is mijn Rotterdam alles in perfecte harmonie

Een vliegtuig klimt tussen de wolken omhoog

Als ik aan Rotterdam denk dan gaan mijn gedachten over balans

Wereldstad rumoer geluiden maar ook kalmte en rust

Stromend water ruisende bomen één bonte kakafonie

Culturen kleuren kruiden de stad

Als ik aan Rotterdam denk gaan mijn gedachten hun eigen weg

Naar altijd die havens schepen die zachtjes deinen

Het kan gewoon niet uit mijn gedachten verdwijnen.